Ζήτω το... δημοψήφισμα!
Η ΠΡΟΤΑΣΗ Παπανδρέου να διεξαχθεί δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση υπήρξε, πέραν πάσης αμφιβολίας, επιεικώς ατυχής. Οδήγησε σε μεγάλη αναταραχή την παγκόσμια οικονομία, σε νευρική κρίση την ευρωπαϊκή και την ελληνική πολιτική σκηνή και, εν τέλει, σε παραίτηση του πρωθυπουργού. Υπό αυτή την έννοια, υπήρξε η κορυφαία ίσως πολιτική γκάφα του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος είδε μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα να εξανεμίζεται το εναπομείναν διεθνές του κύρος, να τον αποδοκιμάζουν δημόσια οι σημαντικότεροι ηγέτες της ευρωζώνης, να καταρρακώνεται η δημόσια εικόνα του στο εσωτερικό της χώρας και να τον εγκαταλείπουν υπουργοί και βουλευτές του σκληρού παπανδρεϊκού πυρήνα.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ είναι προφανή και αυταπόδεικτα. Αυτές που δεν είναι προφανείς και αυταπόδεικτες είναι οι θετικές επιπτώσεις της πρότασης Παπανδρέου για δημοψήφισμα! Η στήλη υποστηρίζει... σοβαρά και με βάσιμα επιχειρήματα ότι υπάρχουν και μάλιστα είναι σημαντικές! Το δημοψήφισμα, που δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ, λειτούργησε στην πράξη ως χημικός καταλύτης, προκαλώντας έντονες ζυμώσεις και πυροδοτώντας ζωηρές διεργασίες, που απελευθέρωσαν ισχυρές δυνάμεις και οδήγησαν σε μεγάλες αλλαγές. Ο πολιτικός χάρτης της χώρας είναι ήδη πολύ διαφορετικός. Και η κατεύθυνση των εξελίξεων έχει αλλάξει δραματικά.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ, για παράδειγμα, ότι είχαν και έχουν δίκαιο όσοι λένε πως η χώρα διέθετε πολύ μεγαλύτερες διαπραγματευτικές δυνατότητες από αυτές που η κυβέρνηση Παπανδρέου αξιοποίησε απέναντι στους δανειστές μας. Ο τρόμος που επικράτησε, εξ αφορμής της απειλής Παπανδρέου για δημοψήφισμα, τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα στα ηγετικά κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΔΝΤ, αλλά και των κυβερνήσεων Γαλλίας και Γερμανίας ήταν... αποκαλυπτικός! Δεν είμαστε λίγοι, πιστεύω, όσοι σκεφθήκαμε πόσο διαφορετικά θα ήταν ίσως τα πράγματα, αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ζητήσει τη γνώμη των πολιτών πριν από το πρώτο Μνημόνιο. Και βέβαια, ευχή και ελπίδα όλων τώρα είναι οι πανικόβλητες αντιδράσεις αγορών και κυβερνήσεων, απέναντι στο... φάντασμα του παπανδρεϊκού δημοψηφίσματος να λειτουργήσουν στο μέλλον «διδακτικά» για το πολιτικό μας προσωπικό.
ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ θετικό του «δημοψηφίσματος» ήταν αναμφίβολα η συνειδητοποίηση και από τον τελευταίο Ελληνα του βαθμού απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας. Η αξιοθρήνητη εικόνα του απερχόμενου πρωθυπουργού μας, στις Κάννες, να μαθαίνει από τα χείλη της Μέρκελ το ερώτημα και την ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματός μας, θα αργήσει πολύ να ξεχαστεί στην Ελλάδα. Εικόνα εξευτελισμού και καταρράκωσης της εθνικής μας αξιοπρέπειας... Εικόνα ντροπής, που ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην ξαναζήσουμε... Εικόνα που ταρακούνησε την ελληνική κοινωνία, αλλά και ένα τμήμα του πολιτικού κόσμου, δημιουργώντας ισχυρά αντισώματα που πρέπει τώρα σταδιακά να ενεργοποιηθούν, προκειμένου να αποκατασταθεί σύντομα και στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η εθνική μας ανεξαρτησία.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, είναι απολύτως βέβαιο ότι η ατυχής πολιτική σύλληψη του δημοψηφίσματος επιτάχυνε αποφασιστικά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας. Η φθορά του Γ. Παπανδρέου κατέστη ραγδαία, οδηγώντας εντός 48 ωρών στην πολιτική κατάρρευσή του. Οι πλέον φανατικοί υποστηρικτές του στην κυβέρνηση και το κόμμα εγκατέλειψαν αστραπιαία το βυθιζόμενο σκάφος, κατευθυνόμενοι προς τα στρατόπεδα των επίδοξων διαδόχων του. Και ο ίδιος εξαναγκάστηκε να ακούσει επιτέλους την οργή της κοινωνίας και να πράξει αυτό που δεν τόλμησε το καλοκαίρι: να παραιτηθεί, ανοίγοντας τον δρόμο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα οδηγήσει σύντομα τη χώρα σε εκλογές, αφού βέβαια αντιμετωπίσει προηγουμένως όλες εκείνες τις δηλητηριώδεις εκκρεμότητες που σήμερα απειλούν να την οδηγήσουν στον γκρεμό της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας.
ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ μετατόπιση, όμως, του Αντώνη Σαμαρά και της Ν.Δ. προς συναινετικότερες θέσεις, «έργο» του... δημοψηφίσματος είναι! Βλέποντας την εξουσία να πλησιάζει... απειλητικά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγκάστηκε να χαμηλώσει τους τόνους και να λειτουργήσει με πρώτη προτεραιότητα την εθνική σωτηρία και επιβίωση, υπερβαίνοντας το άγχος του πολιτικού κόστους. Ο Αντ. Σαμαράς δέχθηκε να συνυπογράψει τη δανειακή σύμβαση, που φέρνει μαζί της σκληρό Μνημόνιο δεκαετούς διαρκείας, εγκαταλείποντας την προηγούμενη σκληρή αντιμνημονιακή ρητορεία του.
ΑΠΟΜΕΝΕΙ τώρα να δούμε αν ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα επιχειρήσει και το επόμενο βήμα, αποδεχόμενος να στηρίξει μια μεταβατική κυβέρνηση ολιγόμηνης θητείας μαζί με το ΠΑΣΟΚ ή αν θα επιμείνει στη σκληρή απορριπτική δήλωση που έκανε το βράδυ της Παρασκευής στο περιστύλιο της Βουλής. Μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης της εθνικής μας οικονομίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ δεν αποκλείεται, αν διαπιστώσει έντιμες προσπάθειες συνεννόησης και συνεργασίας από την πλευρά Παπανδρέου, να υποχωρήσει έστω και την τελευταία στιγμή. Διαφορετικά, το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει προσωρινά στην εξουσία, μέχρι τις εκλογές που θα γίνουν το αργότερο τον Μάρτιο, είτε διατηρώντας τον σημερινό πρωθυπουργό στο τιμόνι, είτε αναβαθμίζοντας σε πρώτο βιολί τον Ευάγγελο Βενιζέλο, για να ενισχύσει και να ανανεώσει την κυβερνητική του εικόνα. Εκτός και αν η κυρία Μέρκελ μάς... επιτρέψει εκλογές «φαστ τρακ», μέσα σε τρεις εβδομάδες. Θα είναι σίγουρα προτιμότερες από το δημοψήφισμα, που μπορεί να μην έγινε, αλλά τα άλλαξε όλα...
ΠΗΓΗ: real.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου