Πρόσφατα κυκλοφόρησε το κείμενο σας για τον Βενιζέλο στο οποίο υποστηρίζατε πως έχει κάνει φυλακή κτλ. Αρκετοί ήταν εκείνοι που το πίστεψαν και το αναδημοσίευσαν ως «σοκαριστικές αποκαλύψεις». Εσείς πως αντιδράσατε σ’ όλο αυτό το χάος;
«Με δεδομένο ότι αυτό το κείμενο ήταν ένα χρονογράφημα το οποίο το έγραψα πριν 1,5 μήνα στο site, γέλασα, γιατί ήταν αποκύημα της νοσηρής μου φαντασίας. Θα ήθελα πολύ να είμαι και συμφοιτητής του Βενιζέλου, να ήξερα τα μυστικά του και πολύ περισσότερο να έχω δουλέψει σ ένα κατάστημα fast food μαζί του και να πουλάμε πατάτες τηγανιτές στον κόσμο και να θησαυρίζουμε. Το τι ακριβώς έγινε όμως μ αυτή την επιστολή το αντιλήφθηκα ένα μήνα αργότερα, και απόρησα για τον κόσμο που είναι τόσο ευκολόπιστος. Ο κόσμος του διαδικτύου παρουσιάζει αδυναμία να διασταυρώσει αυτά που διαβάζει, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά που μπορεί να διαβάσει και χάνεται. Από την άλλη, υπήρχε μία ανάγκη οτιδήποτε γράφεται κατά αυτής της Κυβέρνησης κατά αυτών των υπουργών να το θεωρούμε σαν αληθινό επειδή έχουμε την ανάγκη να τους αποδομήσουμε. Πάντως εγώ γέλασα!»
Περιμένετε πως θα γίνει κάτι αντίστοιχο και με την επιστολή που υποτίθεται ότι έχει συντάξει ο Μάκης Ψωμιάδης;
«Δεν νομίζω να γίνει το ίδιο και σ’ αυτή τη περίπτωση γιατί ο Βενιζέλος έχει κάνει άλλο γκελ στον κόσμο. Και μόνο το γεγονός ότι ο κόσμος πίστεψε ότι ο Βενιζέλος έχει κάνει φυλακή και κατάφερε να το συγκαλύψει κιόλας θα έπρεπε να ανησυχεί τον κ. Βενιζέλο. Ένα τόσο χοντροειδέστατο ψέμα ότι γίνεται αποδεκτό, ή μπαίνει έστω με την μορφή αμφιβολίας στα μυαλά τόσων ανθρώπων ότι τον έχουν ικανό να το έχει κάνει είναι ανησυχητικό για τον Βενιζέλο»
Μέσα από τις εκπομπές σας έχετε προτάξει το χιούμορ, μπορεί όμως στην πραγματικότητα όλη αυτή η κατάσταση που βιώνουμε να αντιμετωπιστεί με χιούμορ;
«Θέλουμε δεν θέλουμε στη χώρα που ζούμε με τις συνθήκες, τον ήλιο και τις συνήθειες μας αναγκαστικά αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά με χιούμορ. Αυτό που κάνει όμως ο καθένας μας είναι ότι παίρνει στο ψιλό και τον χαβαλέ αυτούς που έχουν εξουσία, είτε αυτή είναι οικονομική, πολιτική, δημοσιογραφική και τηλεοπτική. Το τελευταίο καιρό βλέπουμε σε πρώτο πλάνο όλα αυτά που γίνονται σε πολιτικό επίπεδο! Όλα αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες δέκα μέρες με τον πρώην –πλέον- πρωθυπουργό να λέει θα κάνω δημοψήφισμα -δεν έκανε, πήγε στη Μέρκελ, μαλώσανε και γύρισε, τον ψήφισαν και την ίδια ώρα παραιτήθηκε, έκαναν 5μέρες να βρουν πρωθυπουργό -τον βρήκαν. Τώρα αυτή η κωμωδία που διαδραματίστηκε αν δεν την πάρεις με χιούμορ και την αντιμετωπίσεις σοβαρά θα τρελαθείς. Ακόμα και αν εσύ δεν θέλεις να τα πάρεις ως χιούμορ είναι από μόνα τους χιουμοριστικά. Τα βλέπουμε όλοι χιουμοριστικά γιατί δεν ελπίζει κανείς ότι θα έρθει από αυτούς κάτι σοβαρό. Οπότε δεν μένει άλλη διέξοδος από το να χαμογελάσεις έστω!»
«Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Οι στιγμές είναι μοναδικές. Οι στιγμές είναι ιστορικές» γράψατε στο τελευταίο editorial σας, πιστεύεται πως κανένας δεν ελπίζει σ’ αυτές τις ιστορικές στιγμές;»
«Ελπίδα έχουμε όλοι, και δεν πρόκειται να φύγει ούτε καν τελευταία όπως λένε. Ελπίζουμε και θα θέλαμε επειδή εδώ ζούμε και δεν θα φύγουμε γιατί δεν έχουμε και τη δυνατότητα να φύγουμε. Οπότε από τη στιγμή που θα μείνουμε είναι ένας μονόδρομος και ελπίζουμε και θέλουμε τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. Δε έγιναν με τη προηγούμενη κυβέρνηση… ούτε με την προ-προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν έγιναν ούτε από την ακόμα πιο προηγούμενη κυβέρνηση. Αν δούμε τα τελευταία 20 χρόνια πως εξελίσσονται τα πράγματα κάθε χρόνο είμαστε χειρότερα από τον προηγούμενο και έγιναν χειρότερα από το μνημόνιο και μετά. Εγώ πιστεύω πως ούτε μ αυτή τη κυβέρνηση θα γίνουν καλύτερα. Ελπίδες έχουμε αλλά πρέπει να μπολιαστούν, να αναμειχθούν με τη δράση πολλών ανθρώπων για να γίνει κάτι διαφορετικό»
Για τους «Αγανακτισμένους» είχατε δηλώσει συγκλονισμένος για το πόσο μεγάλος ήταν ο αριθμός τους και είχατε πει πως πρέπει να βρουν ένα στόχο. Αυτό «ξεφούσκωσε» σε μία περίοδο που ίσως θα έπρεπε να έχουν αγανακτήσει ακόμα περισσότερο. Πως το σχολιάζετε σήμερα;
«Νομίζω πως ο κόσμος είναι αγανακτισμένος, και περισσότερο αγανακτισμένοι σε ποσότητα αλλά και ποιότητα από ότι πριν 6 μήνες. Ήταν δεδομένο πως θα ξεφούσκωνε, όπως ξεφουσκώνει πάντα οτιδήποτε δεν έχει κάποια συγκεκριμένη στόχευση καθαρή οργάνωση αποφασισμένους ανθρώπους. Με είχε συγκλονίσει ο αριθμός του κόσμου που είχα δει όταν κατέβηκα στη πλατεία Συντάγματος τις 2 βασικές Κυριακές, αλλά φαινόταν πως αυτό δεν θα κρατήσει γιατί όταν κάποιος σηκώνει το χέρι και μουτζώνει τη βουλή δεν είναι κράτημα για παραπέρα πράγματα ούτε σου απαντάει σε ερωτήματα αλλά ούτε σε καθοδηγεί για το τι να κάνεις μετά. Και εν πάση περιπτώσει ένα κίνημα δεν πρέπει να είναι μόνο εκτόνωση. Η μούτζα και η βρισιά δεν μπορεί να είναι η λύση ενός κινήματος θέλει και παραπέρα δρόμους να δείξει τι μπορούμε να κάνουμε, τι θέλουμε. Όλα αυτά όμως δεν θα μπορούσε να γίνουν σ ένα τέτοιο κίνημα, πολύ μεγάλο σε αριθμό και μεγάλη ποικιλία στις απόψεις. Χωρίς αυτό να αποκλείει ότι μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο ή μεγαλύτερο και πιο μεγαλειώδες»
«Το 1995, τον αγοράζει ο ΣΚΑΪ 100,3, και από τότε παραμένει πιστός υπηρέτης του» γράφει το βιογραφικό σας στην ιστοσελίδα του ΣΚΑΙ. Αυτό όμως άλλαξε, πλέον σας βρίσκουμε στον REAL…τι άλλαξε; Η μετακόμιση ήταν εύκολη; Τι γεύση σας άφησε;
«Ήταν δική μας απόφαση. Δεν αντέχαμε, δεν μπορούσαμε να υπάρξουμε στον ΣΚΑΪ όπως είχαν διαμορφωθεί οι καταστάσεις στον σταθμό. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε την εκπομπή όπως την θέλαμε εμείς, δεν υπήρχε το κλίμα που θα θέλαμε εμείς, το υγιές, όπως ήταν παλιά ο ΣΚΑΪ. Και αναγκαστικά είχαμε μπει σ’ ένα μονόδρομο που η μόνη διέξοδος ήταν να φύγουμε. Την απόφαση την πήραμε εμείς, παραιτηθήκαμε και δεν απαιτήσαμε τίποτα από το σταθμό. Πήγαμε σ μία καινούρια στέγη, ένα εντελώς καινούριο κλίμα, υγιέστατο, ελεύθερο, χαρούμενο, δημοσιογραφικό στο οποίο βάζουν μπροστά την είδηση και δημοσιογράφοι καλούνται να την ψάξουν και να φωτίσουν όλες τις πλευρές, με σωστούς αναλυτές και το βασικό που θέλαμε εμείς: καλό και υγιές κλίμα. Το βρήκαμε εκεί και περνάμε πραγματικά καλά»
Όταν λέτε ότι το κλίμα «άλλαξε» τι ακριβώς εννοείται; …πως ξαφνικά υπήρχε λογοκρισία και κατευθύνσεις από την διοίκηση του σταθμού που έπρεπε να ακολουθείτε και εσείς στην εκπομπή σας;
«Λογοκρισία δεν υπήρξε ποτέ στον ΣΚΑΪ. Το κλίμα όμως μίας εναλλακτικής και σατιρικής εκπομπής όπως είναι η Ελληνοφρένεια το καθορίζουν και άλλα πράγματα. Η ελευθερία για μένα που κάνω την εκπομπή δεν είναι τι μπορώ να πω ή τι δεν μπορώ να πω είναι και το κλίμα με τους συναδέλφους. Όταν γίνονται περικοπές ή απολύσεις και μπαίνω μέσα στο κτήριο και μου λένε πως απολύθηκαν 2 συνάδελφοι και στον όροφο πάνω μου λένε πως απολύθηκαν ακόμα 10 και βλέπω ανθρώπους που κλαίνε δεν μπορούσα να μπω μέσα να μοντάρω απερίσπαστος. Δεν μπορούσα να δουλέψω όταν ο ηχολήπτης φούσκωνε και ξεφούσκωνε επειδή είχαν φύγει άλλοι δύο συνάδελφοι του. Αυτό το εσωτερικό κλίμα μας επηρέασε πάρα πολύ. Η γενική κατεύθυνση του σταθμού δεν μας επηρέαζε εμάς σαν γραμμή, λέγαμε ότι θέλαμε. Ήμασταν πολύ διαφορετικοί από ότι η γραμμή του σταθμού. Η συνολική κατεύθυνση με επηρέαζε πολιτικά, όχι σαν πρόσωπο ή δουλειά. Με ενοχλούσε αυτή η μονομανία και η υπερβολή προς την υποστήριξη του μνημονίου και πως όλα θα πάνε καλά. Τους διέψευσε η ζωή, εγώ το έβλεπα πιο πριν, και δεν μπορούσα να είμαι σ ένα περιβάλλον όπου όλοι μιλάνε άλλη γλώσσα από αυτή που μιλάω εγώ και που πριν 2-3 χρόνια μιλούσαμε σχεδόν κοινή γλώσσα. Δεν ήθελα να είμαι συνένοχος σε καμία περίπτωση σ όλα αυτά που γίνονται»
Τα ΜΜΕ έχουν αλλάξει. Πλέον είναι σύνηθες φαινόμενο ομάδες που άλλοτε παρακολουθούσαμε σε κάποιο τηλεοπτικό σταθμό να μετακομίζουν στο διαδίκτυο φτιάχνοντας κάποιο site ή κάποιο blog. Είναι η αρχή μίας νέας εποχής; Θα μπορέσουν αυτές οι ομάδες να αλλάξουν τα δεδομένα των ΜΜΕ και να ξεκινήσουν μία αυτόνομη και ελεύθερη δημοσιογραφία χωρίς πλαίσια;
«Δεν είναι η αρχή είμαστε παραπέρα και όλη αυτή κατάσταση δεν αλλάζει μόνο τα δεδομένα στα ΜΜΕ αλλά και στη κοινωνία. Στις ακραίες στιγμές της κοινωνίας, τις εξεγέρσεις της κοινωνίας. Για παράδειγμα δες πόσο λειτούργησε το internet στη Β. Αφρική, και στην Αγγλία στις διαδηλώσεις του Καλοκαιριού. Είναι νέα εποχή και για τα ΜΜΕ αλλά και για την κοινωνία. Και αυτό είναι ευχάριστο. Οτιδήποτε δίνει την ευκαιρία να ενημερωθεί ο κόσμος, να εκφραστεί, να συντονιστεί για μένα είναι ιερό και πρέπει να το διαφυλάξουμε. Για τα ΜΜΕ συγκεκριμένα, όντως πολλοί είναι αυτοί που κατευθύνονται εκεί εξαιτίας και της ανεργίας και επειδή θέλουν να κρατήσουν επαφή με τον χώρο. Το τι θα παραμείνει από αυτά σε βάθος χρόνου, τι δουλειά γίνεται εκεί αν γίνεται σοβαρή δουλειά ή λέει ο καθένας ότι θέλει είναι πολύ σοβαρό θέμα. Ακόμα δεν μπορούμε να το ξεκαθαρίσουμε. Κάποια στιγμή θα ξεκαθαριστούν. Πάντως είναι θετικό ότι υπάρχουν τόσες πολλές φωνές εκεί πέρα!»
ΠΗΓΗ: koutipandoras.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου