«Θέλουμε την Ελλάδα στο Ευρώ»

Βρυξέλλες: του Θάνου Αθανασίου

Ζ. Μ. Μπαρόζο και Ζακ Ντε Λορ: «Θέλουμε την Ελλάδα στο Ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εξαρχής ξεκαθαρίσει πως δεν είναι σημαντικό μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ίδιο το ευρώ και την ευρωπαϊκή ιδέα το να παραμείνει η Ελλάδα στο κοινό νόμισμα. Αυτό το μήνυμα θέλουμε να το ξεκαθαρίσουμε. Καλούμε τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων στην Ελλάδα να δουλέψουμε όλοι μαζί για αυτό που πιστεύουμε ότι είναι ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα, το οποίο σεβόμαστε και το οποίο θέλουμε να διατηρήσουμε και για την Ένωση και για την Ευρωζώνη».

Με αυτή τη φράση ο νυν και ο ιστορικός πρόεδρος της Κομισιόν βάζουν σε μια σειρά το διακύβευμα των ημερών. Το ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο της αλληλεγγύης πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η ενωμένη Ευρώπη και φυσικά την πολιτική ευθύνη που βαραίνει το ελληνικό πολιτικό σύστημα αν επιθυμεί να διατηρήσει την θέση του στο οικοδόμημα. 

Η επιλογή των λέξεων στην κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δύο καθόλου τυχαίοι ευρωπαίοι πολιτικοί προφανώς και δεν είναι τυχαία. Το διακύβευμα της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ δεν είναι το πόσο ισχυρό θα είναι το νόμισμα, το πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ των 27, το πόσο θα κοστίσουν τα πακέτα αναθέρμανσης μετά τη νέα ύφεση, ή τα «απίθανα ποσά» που επικαλείται ο πρόεδρος Γιούνκερ για την στήριξη της οικονομίας στην περίπτωση εξόδου. Για τον πρόεδρο Μπαρόζο μετά την συνάντησή του με τον Ζ. Κ. Ντελόρ είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ιδέα. Καμία πηγή δεν ανέφερε το τι ειπώθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες, όμως είναι βέβαιο ότι τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά. 

Νωρίτερα στο briefing στην Κομισιόν το επικοινωνιακό επιτελείο είχε να διαχειριστεί άλλη μια κρίση: τις δηλώσεις της Ολλανδής Επιτρόπου Νέλι Κρούζ στην Volkskrant. Η Ν.Κρούζ έκανε την εκτίμηση ότι το ευρώ θα συνεχίσει να υπάρχει και να είναι ισχυρό ακόμα και μετά το ενδεχόμενο ελληνικής αποχώρησης, με έναν τρόπο που από τα ολλανδικά Μέσα μεταφράζεται και ως «δε χάθηκε και ο κόσμος». Όσο και αν ο εκπρόσωπος του Μπαρόζο, Ολιβιέ Μπαγί, την κάλυψε δεόντως, στην συνείδηση του τύπου έμεινε πως μάλλον η Μ.Δαμανάκη είχε δίκιο όταν έλεγε ότι «τα σενάρια έχουν γίνει σχέδια εξόδου». Και πως να μη γίνουν όταν για τρίτη συνεχόμενη μέρα από την Αθήνα δεν έχει βγει «λευκός καπνός». 

Στις Βρυξέλλες οι επιτελείς της Κομισιόν και οι Διπλωμάτες του Συμβουλίου δεν υποθέτουν, ούτε εικάζουν τι συμβαίνει. Γνωρίζουν και μεταφέρουν στον τύπο και στους εντολείς τους ότι «οι Έλληνες δεν αντιλαμβάνονται ούτε το τι συμβαίνει, ούτε το τι έρχεται». Φράσεις όπως «οι Πορτογάλοι υποφέρουν, οι Ισπανοί ζορίζονται, οι Ιρλανδοί τρέχουν και η κυβέρνηση του κ. Μόντι κάνει σωστά τη δουλειά της - γιατί δε μπορεί να γίνει αυτό και στην Ελλάδα» δεν ακούγονται μόνο στους διαδρόμους. Γίνονται διπλωματικά ραπόρτα και φτάνουν στις πρωτεύουσες των εταίρων με την ένδειξη «ειδικού χειρισμού». Εκεί οι πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να εξηγήσουν στους πολίτες τους «γιατί πρέπει να συντηρούμε τους Έλληνες». Και αυτό συμβαίνει γιατί η πολιτική ανάγνωση των ευρημάτων της τρόικας αποδεικνύει ότι και στην Ελλάδα απουσιάζει η πολιτική βούληση για μεταρρυθμίσεις. 

Κύκλοι της Κομισιόν, σχολίαζαν με απέχθεια: «Πως είναι δυνατόν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα να θεωρεί ευκολότερο το να κόψει τις κύριες συντάξεις από το να ανοίξει το επάγγελμα των ταξί και των φαρμακείων. Πως μπορεί να θεωρεί ευκολότερο να βάζει χαράτσια από το να στρωθεί να φτιάξει ένα νέο απλό φορολογικό σύστημα». 

Διερωτώνται μάλιστα «μα καλά τι άλλη δουλειά έχουν να κάνουν;» Η απάντηση είναι σύνθετη, αλλά έχει καταγραφεί σε επίσημη έκθεση του 2010 και βρίσκεται κρεμασμένη στη σελίδα της DGECFIN και έχει να κάνει με τις ομάδες συμφερόντων που εκπροσωπούν τα κόμματα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πεισθεί κανείς για το πως δεν έγιναν περικοπές προσωπικού δύο χρόνια και πως τα οικονομικά της χώρα έτυχαν χειρισμών που σε μια μέτρια ιδιωτική εταιρία θα δικαιολογούσαν απόλυση ολόκληρου τμήματος. Αυτή την απάντηση προφανώς και δε θα τη δώσουν αύριο οι πολιτικοί αρχηγοί. Όπως δε θα μας απαντήσουν γιατί μπορούν να συζητάν για τις επικουρικές συντάξεις αλλά κανείς δε σκέφτηκε να υλοποιήσει τη βασική και διαχρονική σύσταση της Κομισιόν: ένα συνταξιοδοτικό ταμείο, απλοί κανόνες αναπλήρωσης, πλαφόν στα 2500 ευρώ και τέλος στο εφάπαξ. 

Αν πάντως η Ελλάδα αποφασίσει να παραμείνει στον πολιτισμένο κόσμο και το κοινό νόμισμα, τότε και η Κομισιόν και οι Εταίροι έχουν ήδη το σχέδιο για το πως θα τους βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. 

ΠΗΓΗ: http://www.real.gr