Στις 25 Ιανουαρίου 1925 γεννήθηκε στον Κολωνό, στην Ακαδημία Πλάτωνος, το τέταρτο παιδί της πολυμελούς οικογένειας του Μιχάκη Ζαμπέτα και της Μαρίκας, ο Γιώργος. Η οικογένεια είναι μια συνηθισμένη απλή και φτωχή οικογένεια. Ο Γιώργος Ζαμπέτας πέρασε πολύ λιτά παιδικά χρόνια.
Ο πατέρας του, την εποχή που γεννήθηκε ο Ζαμπέτας, είχε κουρείο στην περιοχή και έπαιζε ερασιτεχνικά κιθάρα και μπουζούκι. Το κουρείο ήταν τόπος συνάντησης μουσικών της εποχής και δεν ήταν λίγες οι φορές που στήνονταν εκεί αυτοσχέδια πάλκα και γλέντια. Γλέντια με τραγούδια της εποχής, ελαφρά και κανταδόρικα.
Έτσι μέσα από το κουρείο του πατέρα του πήρε τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στην δισκογραφία μπήκε το 1953.
Το 1959 ο Μάνος Χατζιδάκις τον έκανε σολίστ στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας κέντησε με τις ξεχωριστές πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών. έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη - Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται πάνω από 250 τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία έγιναν επιτυχίες, όπως "Πατέρα κάτσε φρόνιμα", "Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά", Σταλιά-σταλιά", "Τι σου ΄κανα και μ' εγκατέλειψες", "Τι γλυκό να σ΄ αγαπούν", "Ο πενηντάρης", "Μάλιστα κύριε", "Ο πιο καλός ο μαθητής" κ.α. Με τραγούδια του ανέδειξε μια ολόκληρη γενιά τραγουδιστών: Τόλης Βοσκόπουλος, Μαρινέλλα, Δημήτρης Μητροπάνος, Βίκυ Μοσχολιού, Σταμάτης Κόκοτας, Δούκισσα κ.α.
Πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις και κηνιματογραφικές ταινίες όπως τα "Κόκκινα Φανάρια", "Λόλα", "Οδός Ονείρων" κ.α.
Πηγαίος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, αλλά και μάγκας, αποκριθείς σε ερ΄βτηση δημοσιογράφου για την σχέση του με το χασίσι, απάντησε: "Αν έχω φουμάρει χασίσι; Λιβααααααάδια."
Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1992.
Το παραπάνω κείμενο είναι από την συλλογή "Μύθος Ρεμπέτικος" και από την ιστοσελίδα www.sansimera.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου