Δέκα δημοσιογράφοι φαίνεται να πληρώνονται από την ΕΥΠ σύμφωνα με αποδείξεις πληρωμών οι οποίες έχουν τα ονόματά τους.
Οι αποδείξεις αυτές έχουν ημερομηνία είσπραξης 10-11-12 Ιανουαρίου για την περίοδο του Β εξαμήνου του 2011. Τα ποσά μάλιστα που αναγράφονται στις αποδείξεις και που φέρεται να έχουν πάρει σύμφωνα με αυτές οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι τα ονόματα των οποίων γνωρίζουμε και φαντάζομαι δεν είμαστε οι μόνοι, είναι 30.000 ευρώ ως και 50.000 ευρώ.
Ανάμεσα στους 10 είναι μόνο μία γυναίκα η οποία εργάζεται σε τηλεοπτικό σταθμό στον οποίο τηλεοπτικό σταθμό εργάζεται κι ένας από τους άνδρες δημοσιογράφους που φαίνεται σύμφωνα με τις αποδείξεις να συνεργάζεται με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και να πληρώνεται.
Άλλος ένας μάλιστα δημοσιογράφος από τα ονόματα αυτά, εργάζεται σε τηλεοπτικό σταθμό και οι υπόλοιποι είναι συνεργάτες εφημερίδων .
Στις αποδείξεις αυτές φαίνεται να έχουν υπογράψει οι δημοσιογράφοι αυτοί και δίπλα ακριβώς υπάρχει και η υπογραφή της υπαλλήλου που τους πλήρωσε.
Στην περίπτωση του Βασίλη Χήτου που ενεπλάκη το όνομά του στην ίδια ιστορία υπήρξε αντίδραση και από τον ίδιο και από το κόμμα του μιλώντας για πλαστή του υπογραφή και γι αυτό ο συνάδελφος κατέφυγε ήδη στη δικαιοσύνη. Ενδεχομένως το ίδιο να έχει συμβεί και με τους τους υπόλοιπους οκτώ συναδέλφους . Όμως το ερώτημα είναι ένα αν οι αποδείξεις είναι πλαστές, τότε ποιοι είναι αυτοί που φτιάχνουν αυτές τις αποδείξεις και ποιοι τις διακινούν. Τι στόχο έχουν ρίχνοντας λάσπη στα ονόματα συναδέλφων και τι κερδίζουν από αυτή την ιστορία. Παράλληλα αν η συνεργασία των συναδέλφων ήταν πραγματική με την ΕΥΠ υπήρχε περίπτωση μια τέτοια υπηρεσία να έκοβε αποδείξεις για μυστικές υπηρεσίες που θα τις παρείχαν οι πράκτορές της; Θέλει και λίγο φαντασία η ιστορία.
Το έγκλημα πάντως είναι ότι κυκλοφορούν παντού τα ονόματα των συναδέλφων και διασύρεται το όνομά τους και κανείς δεν κάνει τίποτα. Διότι κάπως έτσι έχει βγει το όνομα στους δημοσιογράφους «αλήτες ρουφιάνοι» κι εμείς τελικά ενώ υποτίθεται έχουμε την μεγαλύτερη εξουσία στα χέρια μας, αυτήν της ενημέρωσης δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ούτε το ίδιο μας το συμφέρον. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει τέλος σε αυτό το θέμα που χτυπάει γι άλλη μια φορά τους δημοσιογράφους και μάλιστα με την χειρότερη κατηγορία : αυτήν της ρουφιανιάς.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου