Φοβερό: Μετά την Λαγκάρντ και την Goldman Sachs και ο Alexis προβλέπει συγκυβέρνηση μετά τις εκλογές

Νέο φορολογικό νομοσχέδιο το οποίο θα πλήττει όλους τους Έλληνες, θα καταθέσει η νέα κυβέρνηση, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής.

Που ξέρει δηλαδή η Καθημερινή τι μέτρα πρέπει να ληφθούν; Μασάνε τη δάφνη όπως η Πυθία εκεί στο Φάληρο; Και γιατί θα πρέπει να πιστέψουμε ότι η μόνη λύση σχετικά με τη φορολογία της χώρας είναι αυτά τα μέτρα που είναι…copy paste οι απαιτήσεις της τρόικας;

Πριν καν ξεκινήσει η παρουσίαση των προγραμμάτων των κομμάτων, εκβιάζεται ο Σαμαράς και Βενιζέλος με μέτρα που πρέπει εδώ και τώρα να λάβουν;

Όμως, δεν είναι η οικονομία το μοναδικό πεδίον… δόξης λαμπρόν των απανταχού νταβατζήδων της ενημέρωσης. Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε ότι επειδή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αδυναμία αυτοδυναμίας ήδη τα κόμματα σχεδιάζουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Μάλιστα, έχουν έτοιμο και τον πρωθυπουργό ο οποίος είναι ο … αντιπρόεδρος της ΝΔ, Σταύρος Δήμας – όχι αυτήν την φορά δεν είναι ο κ. Αβραμόπουλος, αυτόν τον προτιμά το “Βήμα”. Πρόσωπο κοινής αποδοχής, λέει το ρεπορτάζ, δηλαδή το αποδέχεται και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Και τι σύμπτωση! Κυβέρνηση συνεργασίας «βλέπουν» μετά την Λαγκάρντ του ΔΝΤ και η Goldman Sachs με την Nomura, οι αναλυτές της οποίας θεωρούν πως το ενδεχόμενο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μη μπορέσουν να συγκεντρώσουν μαζί πλειοψηφία 151 εδρών. Μάλιστα η Nomura τονίζει πως χρειάζονται τουλάχιστον 160 έδρες για να σχηματιστεί «μια σταθερή κυβέρνηση».

Δηλαδή, για να ξέρουμε τι λέμε, στην εκστρατεία υπέρ της συγκυβέρνησης μετά την Κριστίν (Λαγκάρντ) ρίχνει το βάρος του και ο γίγας Alexis (Παπαχελάς).

Για ποια είπαμε κατηγορείται ότι δούλευε ο κ. Λουκάς; Goldman Sachs την λένε;

Εκεί στο Φάληρο, άγιες μέρες, φαίνεται ότι μιμούνται τον Εσταυρωμένο, το μέγα προφήτη. Γνωρίζουν τα πάντα, ακόμη και τι σκέφτεται ο Σαμαράς για την επόμενη ημέρα σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας.

Είναι άραγε έτσι ή μήπως τους βολεύει να κάνουν το νταβατζηλίκι τους χωρίς να υπολογίζουν τη βούληση του ελληνικού λαού ή τα θέλω των κομμάτων;

Ο Σαμαράς το είπε πριν μερικές ημέρες: Όποιος βγαίνει πρώτος γίνεται πρωθυπουργός. Που είναι το δύσκολο για να το καταλάβουν και γιατί θα πρέπει το διαλυμένο και σίγουρα αποδοκιμασμένο ΠΑΣΟΚ να βάλει και όρους μετεκλογικά; Εκτός κι αν στην Καθημερινή έχουν κρυφά γκάλοπ ότι ο Βενιζέλος θα είναι πρώτο κόμμα.

Είναι γνωστές πρακτικές των διαπλεκόμενων Media αυτές. Μέσω των ψευτοδιλημμάτων, των καταλληλότερων για την πρωθυπουργία ή των δημοφιλέστερων πολιτικών προσπαθούν να πιέσουν προς την κατάσταση που θέλουν. Διαβάστε μόνο τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύουν οι εφημερίδες. Και δείτε ποιους βγάζουν ως πιο δημοφιλείς. Σε λίγο ακόμη και ο… Παπανδρέου θα εμφανίζεται ως ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός

Σε ρόλο νταβατζή της οικονομίας και της νέας κυβέρνησης

Στο θέμα της οικονομίας, επίσης, οι Πυθίες των μέσων ενημέρωσης κάνουν το θαύμα τους. Το ρεπορτάζ της Καθημερινής λέει ότι τα μέτρα που θα ληφθούν τον Ιούνιο θα αγγίξουν εκατομμύρια Έλληνες καθώς η βασικότερη αλλαγή είναι ότι θα προβλέπει νέα φορολογική κλίμακα για τα φυσικά πρόσωπα με μείωση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή από το 45% στο 40%, για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ, διατήρηση του αφορολογήτου ορίου στις 5.000 ευρώ, και μείωση των φορολογικών κλιμακίων, από οκτώ σε πέντε.Με την προτεινόμενη κλίμακα, φορολογούμενοι με εισοδήματα από 11.000 έως 21.000 ευρώ θα επιβαρυνθούν με πρόσθετους φόρους από 30 έως και 280 ευρώ.

Επίσης, προβλέπει κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών με την πρόβλεψη αντικατάστασής τους από κοινωνικά επιδόματα που θα χορηγούνται στους οικονομικά ασθενέστερους με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.

Πολλές από τις προτάσεις αυτές είναι γνωστές, αναφέρονται συχνά στα ρεπορτάζ λες και πρόκειται για σίγουρα μέτρα που δε μπορούν να αλλάξουν ή δεν μπορούν να βρεθούν μέτρα – αντίβαρα ώστε να γλιτώσουν χιλιάδες μισθωτοί τη φορολογική επιβάρυνση ή να μη διαλυθούν εντελώς οι ιδιοκτήτες ακινήτων.

Εφημερίδες και κανάλια παρουσιάζουν το φορολογικό νομοσχέδιο σαν μια προαποφασισμένη υπόθεση, σαν μια απόφαση που πάει πακέτο με τη νέα κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή.

Και το ερώτημα είναι: Ποιος αποφασίζει για τα μέτρα που θα λάβει η νέα κυβέρνηση;

Το ερώτημα είναι ασφαλώς ρητορικό. Κανείς δε μπορεί να αποφασίσει κάτι τέτοιο, απλά γνωστοί κύκλοι μέσα κι έξω από την Ελλάδα επιχειρούν να παίξουν το ρόλο του «νταβατζή» της νέας κυβέρνησης ή του καθοδηγητή της.

Μα δεν μπορούν να υπάρχουν άλλες προτάσεις; Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει ο νέος πρωθυπουργός και ο νέος τσάρος κάποιες άλλες λύσεις για να βρεθούν τα χρήματα που απαιτούν οι δανειστές μας;

Παράξενα πράγματα, αν σκεφτεί κανείς ότι και στη Γαλλία αλλά και στην Αμερική η προεκλογική μάχη δίνεται με πρώτο θέμα τους φόρους.

Για παράδειγμα, στη Γαλλία, λίγες ημέρες πριν τις κάλπες Σαρκοζί και Ολάντ επιδίδονται σε μάχη εντυπώσεων για τους φόρους που θα επιβληθούν. Π.χ. μια πρόταση είναι η φορολόγηση των πλουσίων ώστε να ελαφρυνθούν οι φτωχοί.

Ομοίως και στις ΗΠΑ ο Ομπάμα φαίνεται να υιοθετεί ως βασικό μήνυμά του στη νέα προεκλογική εκστρατεία τη φορολόγηση των πλουσίων, όπως αυτή προτάθηκε από τον Γ. Μπάφετ.

Γιατί λοιπόν ένα λαϊκό κόμμα όπως η ΝΔ να μην έχει δικαίωμα να προτείνει κάτι αντίστοιχο; Ποιος τη δεσμεύει να λάβει άλλες αποφάσεις που δε θα θίγουν ακόμη περισσότερο τα λαϊκά στρώματα και δε θα διαλύουν την κοινωνία;