Αν και ήδη έχει υπάρξει άρνηση -από την γερμανική πλευρά- πως τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος από την κυρία Μέρκελ προς τον Κάρολο Παπούλια, όλοι αντιλαμβάνονται πως η παρέμβαση έγινε πραγματικά και από μόνη της υπήρξε μία σαφής εμπλοκή της κυρίας Μέρκελ στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Με τον τρόπο αυτό η κυρία Μέρκελ θύμισε τόσο στον Κάρολο Παπούλια, όσο και στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, πως η Ελλάδα είναι χώρα χωρίς ανεξαρτησία και στην ουσία ένα προτεκτοράτο στο οποίο έχουν επενδύσει τα συμφέροντα της χώρας που η ίδια εκπροσωπεί και δεν σκοπεύει να αφήσει να συμβεί τίποτε χωρίς να προσπαθήσει να το ελέγξει η ίδια.
Πέρα από την ευθεία μείωση ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού της Ελλάδας, η κυρία Μέρκελ επέτυχε να στείλει μία σειρά από μηνύματα τα οποία είχαν διάφορους αποδέκτες.
Ο πρώτος αποδέκτης της παρέμβασης της γερμανίδας Καγκελαρίου, ήταν ο ίδιος ο Κάρολος Παπούλιας, στον οποίο παράτυπα απευθύνθηκε η κυρία Μέρκελ, αφού το πρωτόκολλο επικοινωνίας της επέβαλε να μιλήσει με τον Έλληνα (προσωρινό) πρωθυπουργό κ. Πικραμμένο. Με τον Κάρολο Παπούλια, όμως, έπρεπε να μιλήσει η κ. Μέρκελ, αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν μόνιμος κάτοικος Γερμανίας (και η σύζυγός του είναι Γερμανίδα) μέχρις ότου τον κάλεσε ο Ανδρέας Παπανδρέου για να τον βοηθήσει στην διακυβέρνηση της Ελλάδας. Η κυρία Μέρκελ, λοιπόν, προτίμησε να μιλήσει σε έναν άνθρωπο που συνδέεται ποικιλοτρόπως με την Γερμανία. Η «διαρροή» της συζήτησης που έγινε, είναι φυσικά ευθύνη της Ελληνικής Προεδρίας, αλλά ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε για το τι πράγματι συζητήθηκε μεταξύ των δύο (Μέρκελ – Παπούλια). Ελπίζουμε τις επόμενες ημέρες ο Κάρολος Παπούλιας να βρει τα ικανά αποθέματα ευαισθησίας και να δημοσιεύσει το ηχητικό απόσπασμα της τόσο σημαντικής του συνομιλίας με την Γερμανίδα Καγκελάριο. Ήδη το κύρος του έχει μειωθεί πολύ και ίσως στα «ύστερά» του, ο Κάρολος Παπούλιας θα έπρεπε να σκεφθεί πως πρέπει να τιμήσει τους νεανικούς του αγώνες για την Δημοκρατία…
Ο δεύτερος αποδέκτης του μηνύματος περί δημοψηφίσματος της κυρίας Μέρκελ, είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ το μήνυμα «μυρίζει» πρωθυπουργία Τσίπρα και στέλνει στον κάλαθο των αχρήστων τον τόσο φιλότιμο να στηρίξει το μνημόνιο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Γι' αυτό, εξάλλου, υπήρξαν και οι διαμαρτυρίες του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αφού πήρε το μήνυμα θέλησε να το «πνίξει» παίζοντάς το και σκληρός πολιτικός απέναντι στην Μέρκελ. Φαίνεται πως έχει ξεχάσει πως πριν μερικούς μήνες ο ίδιος ζητούσε να ψηφιστούν όλα όσα ζητούσε το μνημόνιο, ενώ μέχρι και μία μέρα πριν την 6η Μαΐου, επέμενε πως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, πως το μνημόνιο είναι μονόδρομος και μπορούμε να συζητήσουμε για κάποια μόνο σημεία του…
Ο τρίτος και σημαντικότερος αποδέκτης του μηνύματος ήταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, στον οποίο η κυρία Μέρκελ ήταν σαφής: «Θα σε τοποθετήσω απέναντι από τους Έλληνες, και τότε… τελείωσες»! Πραγματικά, η «αίτηση» της γερμανίδας Καγκελαρίου, για δημοψήφισμα στην Ελλάδα με θέμα «Ευρώπη: ναι ή όχι;», είναι μία ασφαλής πολιτική κίνηση, αφού τα αποτελέσματα της 6ης Μαΐου αλλά και όλων των δημοσκοπήσεων δείχνουν πως οι Έλληνες καταδικάζουν το μνημόνιο και τους Έλληνες πολιτικούς που το έφεραν στην χώρα, ενώ επιθυμούν να παραμείνουν στην Ευρώπη και στο ευρώ. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η παγίδα της κυρίας Μέρκελ, η οποία απευθύνεται στον Αλέξη Τσίπρα και του λέει σαφέστατα πως «μπορεί να γίνεις πρωθυπουργός, αλλά δεν θα μπορείς να με πιέσεις με έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αφού οι Έλληνες έχουν ήδη αποφασίσει την παραμονή τους σε αυτήν».
Το εγχείρημα της Γερμανίδας καγκελαρίου είναι όντως πολύ έξυπνο, αλλά από τους εμπνευστές του διαφεύγει μία μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια: Οι Έλληνες δεν νομιμοποιούν το μνημόνιο, άρα… και την ίδια την πολιτική ηγεσία της Ευρώπης, η οποία εκβιαστικά έχει επιβάλει όρους οικονομικής ασφυξίας και αργού θανάτου της Ελληνικής κοινωνίας που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας. Σημειώνουμε, πάντως, πως ήδη άρχισε να διαφαίνεται μία «ελαφρά στροφή» στις θέσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος άρχισε να «αφαιρεί» από την σκληρότητα των παρεμβάσεών του.
Δεν γνωρίζουμε, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, τι θα πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως η «τηλεφωνική παρέμβαση» της κυρίας Μέρκελ ήταν απλώς το σημείο εκκίνησης μίας νέας σειράς υψηλότατων πιέσεων προς την Ελλάδα και τους Έλληνες πολίτες, πιέσεις οι οποίες θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν μέχρι την 17η Ιουνίου, ημέρα που ο Ελληνικός λαός θα ξαναεπισκεφθεί την κάλπη.
Ο τελευταίος αποδέκτης του μηνύματος της κυρίας Μέρκελ, είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Συνθήκη, την οποία επιθυμεί να κάνει περισσότερο ευλίγιστη, μεταφράζοντας η ίδια το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, στην σοβαρή περίπτωση που αυτό θα δυσκολεύει την Γερμανία και τις παρεμβάσεις που ήδη έχει κάνει στην Ελλάδα –παραβιάζοντας την ίδια την ευρωσυνθήκη- και ρίχνοντας στο τραπέζι θέμα απαίτησης των Ελλήνων να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Αυτή και μόνο η «μετάφραση» (ή παράφραση) δικαιολογεί το άνοιγμα συζητήσεων για «ειδική απόφαση της ευρωζώνης» που «σέβεται τις αποφάσεις των λαών» (αφού πρώτα έχει πολτοποιήσει την δημοκρατία και έχει βάλει χέρι στην δημόσια, την κρατική –και όχι μόνο- περιουσία της Ελλάδας).
Δυστυχώς για την κυρία Μέρκελ και την παρέα της, υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι που οι πειραματισμοί γίνονται σε εργαστήρια και όχι σε ανοιχτούς χώρους και ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν πολύ σοβαρά την πιθανότητα το πείραμα να αποτύχει και το πειραματόζωο να ζήσει. Εξάλλου, αυτό το πειραματόζωο άντεξε πολλά περισσότερα επί χιλιάδες χρόνια και αυτό είναι καταγεγραμμένο ιστορικά. Μάλλον λάθος επιλογή έκαναν οι «γιατροί» σε τόπο, χρόνο και… λαό.
Κι ένα ιστορικό "στιγμιότυπο" του Ελληνικού παρελθόντος:
Να σημειώσουμε πως ο τότε πρωθυπουργός (ομοϊδεάτης του Χίτλερ και φασίστας) δεν περιέφερε καμία πρόταση, αλλά απάντησε απευθείας, χωρίς να θέσει θέμα συζήτησης...
