Η κάλπη της 17ης Ιουνίου έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με μικρή διαφορά από τη ΝΔ θέση η οποία θα λειτουργήσει ως «προθάλαμος της εξουσίας» αφού θα του δώσει τον χρόνο που χρειάζεται να εξελιχθεί, όχι μόνο πολιτικά και προγραμματικά, αλλά και οργανωτικά και να προετοιμαστεί για αυτό που ήδη από αυτές τις εκλογές διεκδίκησε, την ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων.
Μεταξύ, της απογοήτευσης για την απώλεια της πρωτιάς και της ανακούφισης για… τον ίδιο λόγο, στην Κουμουνδούρου, ήδη από χθες, εν μέσω ουσιαστικά εορταστικής ατμόσφαιρας, στελέχη του … ευρύτερου ΣΥΡΙΖΑ έθεταν ως κρίσιμο επίδικο της επόμενης μέρας το ζήτημα της ανασυγκρότησης του χώρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον καλείται να διαχειριστεί τον μετασχηματισμό του από συμμαχία πολιτικών οργανώσεων σε ενιαίο κόμμα. Η μέχρι σήμερα λειτουργία του δείχνει ότι αυτό δεν θα τόσο απλό. Καθόλη τη διαδρομή του από το 2004 μέχρι σήμερα, επιζητήθηκε η συνισταμένη μεταξύ διαφορετικών και συχνά και αντικρουόμενων απόψεων, με κυρίαρχο μοτίβο την αντιπαράθεση της τότε ανανεωτικής πτέρυγας με τις δυνάμεις των συνιστωσών και την ηγεσία συχνά σε ρόλο διαιτητή ή ισορροπιστή. Η εσωτερική «διαπάλη» κατά κανόνα στερούσε χρόνο και πολύτιμες δυνάμεις από την ηγεσία όσον αφορά τον πολιτικό σχεδιασμό και δράση. Επιπλέον το θέμα της διεκδικούμενης από τον ρει εις πέρας τιςντι των στου λειτουργίες.
Ωστόσο, είναι ένα ερώτημα αν αυτό προϋποθέτει οργανωτική διάλυση των οργανώσεων και υπαγωγή τους σε ένα ενιαίο πολιτικό και οργανωτικό κέντρο ή αν θα συνεχίσει να υφίσταται η πολιτική και οργανωτική «αυτοτέλεια» των οργανώσεων που τον συγκροτούν.
Αναμφισβήτα, ο Τσίπρας με τους χειρισμούς του μέχρι εδώ και την αδιανόητη πριν λίγους μήνες επιτυχία του έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη με παγιώσει τη νεοαποκτειθήσα σχέση του με ευρύτερα κοινωνικά τμήματα και να μπορέσει να φέρει εις πέρας τις βασικές του λειτουργίες.
Ωστόσο, είναι ένα ερώτημα αν αυτό προϋποθέτει οργανωτική διάλυση των οργανώσεων και υπαγωγή τους σε ένα ενιαίο πολιτικό και οργανωτικό κέντρο ή αν θα συνεχίσει να υφίσταται η πολιτική και οργανωτική «αυτοτέλεια» των οργανώσεων που τον συγκροτούν.
Αναμφισβήτα, ο Τσίπρας με τους χειρισμούς του μέχρι εδώ και την αδιανόητη πριν λίγους μήνες επιτυχία του έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία του εγχειρήματος όντας σε συντριπτικά ηγεμονική θέση. Από την άλλη οι συνιστώσες ανάλογα και με την κοινοβουλευτική τους δύναμη, κατά πάσα πιθανότητα θα διεκδικήσουν πιο ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής του κόμματος. Και είναι ένα ερώτημα πώς θα ενσωματωθεί και ο ρόλος που θα παίξει το «νέο» κομμάτι των «πασοκογενών».
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την άσκηση μιας δυναμικής αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα πλαίσιο περαιτέρω διάλυσης της οικονομίας και έντασης όλων των προβλημάτων της χώρας, καθιστούν κρίσιμο το επόμενο διάστημα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, ο οποίος αναλαμβάνει να διαχειριστεί μια πολυσύνθετη πραγματικότητα…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου