Τις προάλες έπεσα σε μια γυναικεία παρέα που έλεγαν ότι ο μισογύνης είναι ο άντρας player, αυτός που παίζει με όλες. Μα ο άντρας player δεν είναι κι ούτε ήταν ποτέ μισογύνης. Αντίθετα, λατρεύει τις γυναίκες. Όλες, δεν έχει σημασία, πάντως τις λατρεύει. Σήμερα απλά τον μπερδεύουν με τον τζογαδόρο και τον κλέφτη, τα είδη womanizer που κυκλοφορούν περισσότερο. Πριν ξεκινήσω να σας λέω για την έρευνα σχετικά με τους μισογύνηδες, αφήστε με να υπερασπιστώ το είδος αντρών στο οποίο χρωστάω την καριέρα μου-ποιοι άλλοι άντρες διαβάζουν στήλες για σεξ;
O player δεν είναι ένας απλός γκόμενος, είναι ιδέα. Κάπως όπως για τους άντρες είναι ιδέα οι ξανθιές. Για μένα ήταν πάντα το είδος αρσενικών που δεν ήταν βαρετό και που δεν φοβόμουν. Αντίθετα, φοβόμουν το καλό παιδί: ότι θα με τυλίξει. Ενώ ο player σε κάνει αρχικά να λες, player είναι, δεν θα με πλησιάσει πολύ. Και κάπως έτσι καταλήγεις μαζί του. Όπως δηλαδή κάποιοι άντρες φοβούνται το καλό κορίτσι και καταλήγουν σε σχέση με τη γυναίκα-bitch. Πάντα με players συζούσα και player παντρεύτηκα. Μπορώ να πω ότι έχω πάρει master στο είδος.
Οι players ζουν για το παιχνίδι. Αυτός είναι ο μόνος λόγος που πολλοί από αυτούς καταλήγουν να μην κάνουν οικογένειες, ζωές ολόκληρες ποντάρονται στο ερωτικό παιχνίδι. Το παιχνίδι για το παιχνίδι. Ο player όμως σέβεται τις ερωμένες του. Όταν είναι στο παιχνίδι με πολλές, έχει έναν πολύ διακριτικό τρόπο να στο δηλώσει εξαρχής, από την πρώτη στιγμή, γιατί πάντα προστατεύει τις γυναίκες του- και από τον εαυτό του. Bέβαια πολλές δεν θέλουν να καταλάβουν με ποιον έχουν να κάνουν και λένε «δε μπορεί, αργά ή γρήγορα θα βρω το κουμπί του». Μα αν ένας άντρας είχε κουμπί, δεν θα το πατούσε μόνος του; Οστόσο ο player μπορεί να μπει σε σχέση. Αν το παιχνίδι του φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, δεν παρασύρεται, τα έχει υπολογίσει όλα πολύ καλά από πριν. Θα μπει σε μια σχέση μόνο όταν είναι σίγουρος για το ότι θα είναι ένα πραγματικά καλό παιχνίδι. Πηγαίνει για να κερδίσει, δεν θέλει πάνω του την αποτυχία μιας σχέσης. Και θα την φτιάξει αυτήν την σχέση, θα δίνει ενέργεια, θα παίζει τώρα μέσα της, διαρκώς, διαφορετικούς ρόλους, θα κρατάει την πρόκληση και την σπίθα, θα σε έχει στην τσίτα. Από εκεί και πέρα δεν θα ρισκάρει τη γυναίκα του για τίποτα. Φυσικά στους απ΄έξω θα φαίνεται πάντα αυτό που είναι, player, αλλά στην ουσία είναι μονογαμικός εκείνο το διάστημα. Κι όταν φεύγει από μια σχέση πάλι δεν ρισκάρει τίποτα, φεύγει όταν το παιχνίδι έχει τελειώσει, δεν μένει ποτέ μόνο για ασφάλεια, game over. Και το έχει παίξει πραγματικά στο full, γιατί για εκείνον ισχύει ότι στον έρωτα κάθε στιγμή «you are as good, as your last game».
Ο τζογαδόρος, απ΄την άλλη, πιστεύει πάντα ότι είναι κοντά στις πιθανότητες για τον έρωτα. Και τα στοιχηματίζει όλα, ξανά και ξανά. Δεν τον ενδιαφέρει τί έχει απέναντί του, ποιον αντίπαλο, ποια γυναίκα, αρκεί να είναι όμορφη και θα τα βάλει όλα στο τραπέζι, από το άγχος του για κατάκτηση κι επιβεβαίωση. Και για την επόμενη γυναίκα που θα εμφανιστεί στην γωνία, και για την μεθεπόμενη. Δεν ξέρει να σκέφτεται πριν παίξει και πάντα ρισκάρει τη γυναίκα του. Είναι αυτός που μπαίνει σε γάμο ή μόνιμη σχέση και θα κάνει παράλληλες σχέσεις. Από την κατηγορία των τζογαδόρων έχουμε τους περισσότερους μισογύνηδες σήμερα.
Ο κλέφτης, είναι κάτι παραπάνω από μισογύνης, για την ακρίβεια, ούτε τον εαυτό του δεν αγαπά και σέβεται, πόσο μάλλον τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αν ο player αγχώνεται για την υστεροφημία του και θέλει όλες οι πρώην κι όλες οι ερωμένες του να έχουν καλή γνώμη για εκείνον, ο κλέφτης είναι αναξιόπιστος, ποτέ ξεκάθαρος, άλλα θα λέει κι άλλα θα κάνει, άλλα θα ζητάει κι άλλα θα εννοεί, ότι του φανεί του Λωλοστεφανή. Οι ερωμένες του στο μέλλον θα τον σκέφτονται με φρίκη και θέλουν να τον βγάλουν από την μνήμη τους, όπως βγάζουν έναν λεκέ. Ξεκινά εξαρχής να κλέβει. Μπαίνει σε μια σχέση από την αρχή με ψέματα. Πουλάει το παραμύθι γιατί είναι τρομερά ανασφαλής και θέλει να τον θέλουν με αποκλειστικότητα, έχει διαρκώς τον φόβο μην τον απατήσουν, απλά γιατί κλέβει εκείνος. Στον γάμο και τη μόνιμη σχέση είναι serial cheater. Βέβαια έχει ταλέντο στο κλέψιμο, δεν είναι λίγο αυτό, τα φιλαράκια του λατρεύουν να ακούν τις ιστορίες του. Όμως δεν έμαθε ποτέ να παίζει. Κι ούτε και πρόκειται.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου