Σταμάτα την ψυχανάληση του καφέ και τις ολονύκτιες γυναικείες συζητήσεις πάνω στα διφορούμενα μηνύματα που δίνει ένας άντρας, δες καθαρά τα σημάδια κι απλά βρες τον επόμενο. Που θα σε γουστάρει.
H υπόθεση «Στέφανος» ήταν κάτι σαν την Λάμψη. Πολλά επεισόδεια για το τίποτα. Όπως είναι οι περισσότερες μεταμεσονύκτιες συζητήσεις με κολλητές στη ζωή μιας single.
Tον γνώρισα σε ένα πάρτι και η χημεία μας ήταν απίστευτη- ή έτσι μου φάνηκε. Του έδωσα το τηλέφωνό μου. Με πήρε λίγες μέρες αργότερα να βγούμε. Πήγαμε σε τρέντι εστιατόριο και διαβάζαμε στον πάτο απ΄τα mojitos το κοινό μας μέλλον καθώς ανακαλύπταμε ότι ταιριάζαμε στα πάντα. Και με πέθανε στα κοπλιμέντα και με πήγε σε ένα κτίριο για να δούμε την Αθήνα από ψηλά και με κράτησε αγκαλιά να μη με πάρει ο αέρας- που ήδη μου είχε πάρει μαλλιά και μυαλά. Με πήγε με το αμάξι του σπίτι μου, τον φίλησα με τρεμάμενα γόνατα σταυρωτά και του είπα «καληνύχτα», ήταν κύριος και δεν επέμεινε πολύ να ανέβει στο σπίτι (για την ακρίβεια δεν το ανέφερε καν), ξάπλωσα στο κρεβάτι μου κι είπα «ουάου!». Και ήμουν σίγουρη ότι το’ χα. Αλλά εκείνος δεν τηλεφώνησε την επόμενη μέρα.
Tον γνώρισα σε ένα πάρτι και η χημεία μας ήταν απίστευτη- ή έτσι μου φάνηκε. Του έδωσα το τηλέφωνό μου. Με πήρε λίγες μέρες αργότερα να βγούμε. Πήγαμε σε τρέντι εστιατόριο και διαβάζαμε στον πάτο απ΄τα mojitos το κοινό μας μέλλον καθώς ανακαλύπταμε ότι ταιριάζαμε στα πάντα. Και με πέθανε στα κοπλιμέντα και με πήγε σε ένα κτίριο για να δούμε την Αθήνα από ψηλά και με κράτησε αγκαλιά να μη με πάρει ο αέρας- που ήδη μου είχε πάρει μαλλιά και μυαλά. Με πήγε με το αμάξι του σπίτι μου, τον φίλησα με τρεμάμενα γόνατα σταυρωτά και του είπα «καληνύχτα», ήταν κύριος και δεν επέμεινε πολύ να ανέβει στο σπίτι (για την ακρίβεια δεν το ανέφερε καν), ξάπλωσα στο κρεβάτι μου κι είπα «ουάου!». Και ήμουν σίγουρη ότι το’ χα. Αλλά εκείνος δεν τηλεφώνησε την επόμενη μέρα.
«Μα είναι δυνατόν να μην του κάνεις καν το τεστ του φιλιού;» ρωτούσε και ξαναρωτούσε ο γκέι κολλητός μου. «Θα νόμισε ότι δεν τον θέλεις ο άνθρωπος». Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό. Οπότε μετά το ουάου, πετάχτηκα απ΄το κρεβάτι και του έστειλα έστειλα το εξής sms: «πέρασα τέλεια απόψε και θα ήθελα να σε ξαναδώ». «Όχι, όχι, πες ότι δεν το’ κανες αυτό» είπε η Βανίλια. Εκεί έπεσε μια εκτενής ανάλυση για το πώς εκλαμβάνει ένας άντρας μετά το πρώτο date ένα «μου αρέσεις, θα ήθελα να σε ξαναδώ». Νιώθει βάρος στο στήθος, πνίγεται, δυσανασχετεί, τον ευνουχίζεις, του χαλάς την χαρά του κυνηγιού, άσε που δείχνεις καιdesperate. Ωραία, και τί στο καλό πρέπει να λέω όταν εννοώ ακριβώς ένα απλό «θέλω να σε ξαναδώ;» Υπάρχει κάποιο συνθηματικό;
Εκείνος μου απάντησε αμέσως στο μήνυμα. «Ναι, βρε» μου έγραψε «θα κανονίσουμε». Ναι, βρε! Μόνο δύο από τους φίλους μου δεν το ερμήνευσαν σαν το απόλυτο ξενέρωμα το μήνυμά του. Ο γκέι κολλητός μου, που έλεγε ότι απλά οι άντρες θυμούνται να τηλεφωνήσουν ξανά μόνο σε όσες έχουν κάνει σεξ – όχι όλες- και η Νάνσυ, που πίστευε ότι «απλά μετράει τις μέρες να περάσουν, μην τηλεφωνήσει αμέσως και φανεί ότι πεθαίνει να σε ξαναδεί». Κι όντως. Ο Στέφανος τηλεφώνησε μια εβδομάδα αργότερα. Και τόσο με είχε επηρρεάσει ο γκέι κολλητός μου που τον φώναξα κατευθείαν στο σπίτι μου. Η βραδιά είχε πάθος, ρομάντσο, συναίσθημα, αγκαλιές κι όλα αυτά που σε κάνουν να λες «Gee, ένας έρωτας γεννιέται». Το’ χα, ναι, τώρα ήμουν σίγουρη.
Μέχρι την επόμενη μέρα. Που εκείνος πάλι δεν τηλεφώνησε. Δηλαδή όλη την επόμενη εβδομάδα δεν τηλεφώνησε. Έσερνα το κινητό από τουαλέτα σε ταράτσα, το τσέκαρα και το ξανατσέκαρα αν είναι φορτισμένο κι αν έχει σήμα αλλά όλα λειτουργούσαν τέλεια κι όσα μέρη κι αν του άλλαζα το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: εκείνος δεν μου τηλεφωνούσε! Τί είχα κάνει λάθος;
Ο γκέι κολλητός μου τώρα είπε «ίσως και να το έκανες πολύ νωρίς μαζί του», η Βανίλια έλεγε «σε φοβήθηκε, γιατί είσαι πολύ δυναμική», η Νάνσυ επέμενε «προσπαθεί να σε καψουρέψει», κι η Νάντια «απλά το πάει χαλαρά το θέμα, θέλει τον χρόνο του». Φυσικά ακούστηκε και το ενδεχόμενο να είναι παντρεμένος με τρία παιδιά και να μου το έκρυψε όπως και να χτύπησε το κεφάλι του σε μια ταμπέλα και να έπαθε αμνησία.
Μετά πήγαμε στα ζώδια, ο Στέφανος ήταν Παρθένος κι όλοι είχαν να πουν μια ιστορία για έναν Παρθένο που λειτουργούσε ακριβώς το ίδιο, γιατί οι Παρθένοι είναι ξενέρωτοι και φοβούνται το πάθος. Λέγε λέγε, φτάσαμε στο σημείο να καλέσουμε βραδιάτικα και τον γείτονα του πάνω ορόφου, ο οποίος ήταν ο μόνος Παρθένος σε λογική εμβέλεια. Του κάναμε κανονική ανάκρηση για την ερωτική του ζωή και πώς λειτουργεί σε ανάλογες καταστάσεις και μπερδευόμουν περισσότερο, μέχρι που η Νάντια πετάχτηκε και είπε: «και γιατί δεν του τηλεφωνείς εσύ να ησυχάσεις;» «Όχι, όχι» είπε ο Παρθένος γείτονας, στο ζώδιό μας δεν αρέσει αυτό, φέρσου πιο διπλωματικά, στείλ’ του ένα μήνυμα. Να του έστελνα μήνυμα «πάρε με τηλέφωνο εσύ για να μην σε πάρω εγώ»» έλεγε- όντως, πολύ διπλωματικό.
Μετά πήγαμε στα ζώδια, ο Στέφανος ήταν Παρθένος κι όλοι είχαν να πουν μια ιστορία για έναν Παρθένο που λειτουργούσε ακριβώς το ίδιο, γιατί οι Παρθένοι είναι ξενέρωτοι και φοβούνται το πάθος. Λέγε λέγε, φτάσαμε στο σημείο να καλέσουμε βραδιάτικα και τον γείτονα του πάνω ορόφου, ο οποίος ήταν ο μόνος Παρθένος σε λογική εμβέλεια. Του κάναμε κανονική ανάκρηση για την ερωτική του ζωή και πώς λειτουργεί σε ανάλογες καταστάσεις και μπερδευόμουν περισσότερο, μέχρι που η Νάντια πετάχτηκε και είπε: «και γιατί δεν του τηλεφωνείς εσύ να ησυχάσεις;» «Όχι, όχι» είπε ο Παρθένος γείτονας, στο ζώδιό μας δεν αρέσει αυτό, φέρσου πιο διπλωματικά, στείλ’ του ένα μήνυμα. Να του έστελνα μήνυμα «πάρε με τηλέφωνο εσύ για να μην σε πάρω εγώ»» έλεγε- όντως, πολύ διπλωματικό.
Τέλος πάντων, τον πήρα τηλέφωνο Τετάρτη- ζούσε και βασίλευε κι ήταν πάλι πολύ γλυκός μαζί μου. Μου αναπόδωσε το τηλεφώνημα Σάββατο. Τον ξαναπήρα Δευτέρα για να τον καλέσω σε ένα πάρτι. Είπε ότι θα ξυπνούσε νωρίς την επομένη, αλλά θα προσπαθήσει. Δεν ήρθε. Κι έπεσε στο dance floorτώρα ο ζωδιακός κύκλος, «αχ, έτσι είναι οι Παρθένοι» μου φώναζε η Βανίλια στο πάρτι, «δε μπορούν να ξεφύγουν απ΄το πρόγραμμά τους». Κι άντε πάλι πιθανολογίες για το τί μπορεί να συμβεί σε έναν άντρα για να μην φτάσει τελικά ποτέ εκεί που βρίσκεται εκείνη που γουστάρει- ατύχημα, κλοπή, απαγωγή- καταγράψαμε όλες τις πιθανότητες εκτός από μία: απλά να μη με γουστάρει. Όχι τέλος πάντων περισσότερο από ένα ευκαιριακό σεξ και μερικά γλυκόλολα στα τηλεφωνήματα, έτσι, για το know usbetter.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ
Tην υπόθεση «Στέφανος» την ξανασκέφτηκα πρόσφατα λόγω του πανικού που έγινε με την ταινία «Απλά δε σε γουστάρει». Είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο των Greg Behrendt και Liz Tuccillo που κι αυτό είναι εμπνευσμένο από εκείνο το θεϊκό επεισόδειο του Sex ‘n the City. Η Μιράντα είχε date και στο τέλος εκείνος δεν ανέβηκε στο διαμέρισμά της γιατί είχε meeting το επόμενο πρωί κι έπρεπε να ξυπνήσει νωρίς. Οι κολλητές της προσπαθούσαν να λύσουν την σπαζοκεφαλιά για το τί μπορεί να κρύβονταν πίσω από αυτό, το έφερναν από εδώ, το πήγαιναν από εκεί, μέχρι που μπαίνει στο δωμάτιο ο Τζακ Μπέργκερ, ο φίλος της Κάρι, και λέει: «απλά, δεν σε γουστάρει». Γιατί αν ένας άντρας σε γουστάρει, μίτινγκ ξε-μίτινγκ θα ανέβει στο σπίτι σου. Και θα έρθει και στο πάρτι.
Αιώνες κι αιώνες οι γυναίκες κάνουν παρόμοιες μεταμεσονύχτιες συζητήσεις για να αναλύσουν τη συμπεριφορά των αντρών. Αλλά οι άντρες δεν είναι τόσο περίπλοκα όντα σαν κι εμάς. Που όταν μας αρέσει ένας τύπος, αλλά δίνει μπερδεμένα μηνύματα (κατά τη γνώμη μας) φτιάχνουμε αμέσως σενάρια: είναι ντροπαλός, μπερδεμένος, σε άσχημη φάση της ζωής του, μόλις χώρισε, φοβάται τη δέσμευση, φοβάται μήπως ξαναπληγωθεί, φοβάται εμάς τις ίδιες. Φοβάται! Η πικρή αλήθεια είναι ότι το μόνο που φοβάται πραγματικά ένας άντρας είναι να πει σε μια γυναίκα ότι δεν τον έλκει. Ή ότι δεν είναι ερωτοχτυπημένος μαζί της τόσο όσο εκείνη. Ή ότι δεν θέλει σχέση. Ή ότι δεν είναι Εκείνη, η Μία και Μοναδική. Κι οι γυναίκες, είμαστε αλήθεια πολύ ματαιόδοξα και φιλάρεσκα όντα για να παραδεχτούμε κάτι τέτοιο. Θα απωθήσουμε εντελώς απ΄το μυαλό μας, την πρώτη λογική εξήγηση που έρχεται στο μυαλό ενός άντρα όταν μια γυναίκα τον φτύνει: «να πάρει, δεν με γουστάρει».
Έτσι κι έχουμε δει κάποιον που μας αρέσει, θεωρούμε δεδομένο ότι δε θα μπορέσει να αντισταθεί στη μεγαλειότητά μας. Ότι θα μας πάρει τηλέφωνο, θα θέλει σχέση, θα χωρίσει την καλή του και φυσικά θα θέλει να μας παντρευτεί. Έχουμε μεγάλη φαντασία ως φύλο. Αν εκείνος δεν ζήτησε καν το τηλέφωνό μας, θεωρούμε ότι ήταν απασχολημένος και δεν είχε χρόνο να μας δει καλά-καλά. Κι επιστρέφουμε στον τόπο του εγκλήματος σινάμενες κουνάμενες τινάζοντας ταυτόχρονα το μαλλί από εδώ κι από εκεί μέχρι ζαλιστούμε και να πέσουμε κάτω ξερές. «Πάρε τον χρόνο που σου πήρε εσένα για να τον προσέξεις και διαίρεσέ τον δια δύο. Τόσο θέλει ένας άντρας για να προσέξει μια γυναίκα» γράφει ο Greg στο bestseller “He is just not that in to you”. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, έχει αποφασίσει κι αν την θέλει. Κι αν την θέλει, θα την κυνηγήσει. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι συνέβει η Σεξουαλική Επανάσταση, αλλά το γεγονός δεν άλλαξε τίποτα στο αντρικό είδος. Στους άντρες αρέσει ακόμη να κυνηγούν εκείνοι, να μην ξέρουν αν μπορούν να μας έχουν και να αναλαμβάνουν όλη τη δουλειά των dates.
Στο κεφάλαιο «Μα μου έδωσε το τηλέφωνό του» ο Greg διαφωνεί. Αυτό που κάνει ένας άντρας όταν δίνει εκείνος το τηλέφωνό του, είναι ένα μαγικό τρικ: φαίνεται σα να μας έδωσε αυτός το κοντρόλ της κατάστασης, την απόφαση αν θα του τηλεφωνήσουμε ή όχι. Στην πραγματικότητα, όταν το κάνουμε τελικά, εκείνος θα αποφασίσει αν θέλει να βγει μαζί μας, ή ακόμη κι αν θέλει να μας ανταποδώσει το τηλεφώνημα.
AΛΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΕΙ
Για τον Greg Behrendt (επιμένουμε στον άντρα συν-συγγραφέα του βιβλίου) το «με φοβάται» είναι το μεγαλύτερο ψέμα που λένε στον εαυτό τους οι γυναίκες καριέρας, οι γυναίκες με status ή απλά οι πολύ δυναμικές. Ίσως βέβαια ένας υπάλληλος μας να χρειάζεται περισσότερη ενθάρρυνση, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να του ζητήσουμε εμείς date. «Ένα κλείσιμο ματιού κι ένα χαμόγελο αρκούν» λέει ο συγγραφέας. Όλα τα άλλα, είναι απλά δικαιολογίες. Δεν με εμπιστεύεται γιατί είμαι εξωτική για τον κύκλο του, του φαίνομαι πολύ απελευθερωμένη, είμαι too good to be true, θέλει να το πάμε χαλαρά.
Γιατί να το πάει χαλαρά κάποιος; Ναι βέβαια, γιατί είναι πρόσφατα χωρισμένος, γιατί τώρα βγήκε απ΄την κλινική αποτοξίνωσης, γιατί πνίγεται στην δουλειά. Αλλά αν αλήθεια ένας άντρας σε θέλει, και για δικούς του προσωπικούς λόγους πρέπει να πάρει τα πράγματα αργά και χαλαρά, θα στο πει αμέσως. Για να είναι σίγουρος ότι δεν θα μπερδευτείς και θα φύγεις. Γιατί δεν θέλει να σε χάσει. Και τότε είναι κουλ να τηλεφωνιέστε και να λέτε τα εσώψυχά σας μέχρι να μπορέσει εκείνος να συναντηθείτε. Αλλά δεν είναι κουλ εκείνος να σε πάει για φίλη κι εσύ χτυπάς νευρικές κρίσεις πάνω απ΄το τηλέφωνο.
Το «ίσως δε θέλει να καταστρέψει τη φιλία μας» αποτελεί ένα άλλο κεφάλαιο στο βιβλίο. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να μην θέλεις εσύ να ρίξεις στο κρεβάτι κάποιον που η σκέψη του σε κρατά άγρυπνη τα βράδια, χάρη της ανιδιοτελής σχέσης που λέγεται «φιλία» και λοιπών ιδανικών; Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες. Αν νιώθουν έλξη για μια φίλη τους, θα το πάνε πιο μακριά το θέμα. «Η δικαιολογία ««δεν θέλω να καταστρέψω τη φιλία» δουλεύει τόσο καλά γιατί ακούγεται σαν κάτι σοφό» γράφει ο Greg. «Το σεξ φυσικά και θα μπορούσε να αναταράξει μια φιλία. Δυστυχώς όμως η ιστορία του αρσενικού είδους λέει ότι αυτή η δικαιολογία δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από κάποιον που πραγματικά το εννοούσε».
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του φύλου μας εκτός από την φαντασία, είναι να παθαίνουμε εμμονές. Να κινούμε γη και ουρανό για να βρούμε το τηλέφωνο ενός τύπου. Να τον κυνηγάμε με δράματα κι υστερίες. Να μας δει. Να μας παντρευτεί. Να χωρίσει με την γυναίκα του. Το “He’s Just Not That Into You” είναι σοφό γιατί λέει την αλήθεια. Αν ένας τύπος για τον οποίο ενδιαφέρεσαι δεν σου τηλεφωνά, δεν κοιμηθεί μαζί σου, δεν σε παντρευτεί μετά από χρόνια dating ή είναι ήδη παντρεμένος με άλλη, θα ΄πρεπε να αποδεχτείς ότι δεν είναι συναισθηματικά δεμένος μαζί σου. Ότι είναι ώρα να κινηθείς. Και να βρεις κάποιον άλλον που να σε γουστάρει. Τόσο απλά.
Έτσι έπαψε κι εμένα να με ταλαιπωρεί η περίπτωση «Στέφανος». Καταχωρήθηκε στα πρακτικά, δίπλα από άλλες μυστηριώδεις υποθέσεις της ζωής μου- «Δημήτρης», «Φρέντρικ», «Αλέξανδρος»- και καταχωνιάστηκε στα αρχεία. Case is closed- neeext!
Έτσι έπαψε κι εμένα να με ταλαιπωρεί η περίπτωση «Στέφανος». Καταχωρήθηκε στα πρακτικά, δίπλα από άλλες μυστηριώδεις υποθέσεις της ζωής μου- «Δημήτρης», «Φρέντρικ», «Αλέξανδρος»- και καταχωνιάστηκε στα αρχεία. Case is closed- neeext!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου